Αρθροπλαστική ισχίου: Όλες οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από τη μέθοδο

Αρθροπλαστική Ισχίου

Η αρθροπλαστική ισχίου είναι μια από τις πιο επιτυχημένες ορθοπαιδικές επεμβάσεις που διενεργούνται αυτή τη στιγμή και αποτελεί σωτήρια λύση για όσους υποφέρουν από πόνους και δυσκολία κινήσεων λόγω φθοράς του ισχίου.

Ουσιαστικά η αρθροπλαστική ισχίου αφορά την αντικατάσταση των φθαρμένων χόνδρων με ειδικά υλικά και έχει ως στόχο να απομακρύνει τον πόνο, αποκαθιστώντας πλήρως τη λειτουργικότητα της άρθρωσης και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Η μέθοδος αυτή, όσο σύγχρονη κι αν ακούγεται, στην πραγματικότητα δεν είναι εντελώς καινούργια. Συγκεκριμένα, πατέρας της μεθόδου αυτής, θεωρείται ο Sir John Charnley, Βρετανός ορθοπαιδικός χειρουργός, ο οποίος στα τέλη του 1960 ανέπτυξε και σχεδίασε τις θεμελιώδεις αρχές που διέπουν το τεχνητό ισχίο, το οποίο, με ορισμένες βελτιώσεις, χρησιμοποιείται ακόμη στις μέρες μας.

Φυσιολογική Λειτουργία του Ισχίου

Υπό κανονικές συνθήκες, ένα ισχίο λειτουργεί όπως μια σφαιροειδής άρθρωση, η οποία επιτρέπει την ομαλή κίνηση του ποδιού σε πολλαπλά επίπεδα. Κάθε πάθηση που επηρεάζει αυτές τις κινήσεις μπορεί να οδηγήσει σε εκφυλισμό της άρθρωσης και αυτή με τη σειρά της, μπορεί να οδηγήσει σε δυσπλασία, πόνο και μείωση της λειτουργικότητας. Η πιο συνήθης πάθηση του ισχίου είναι η οστεοαρθρίτιδα, ενώ υπάρχουν και άλλες όπως η φλεγμονώδης αρθρίτιδα, η αναπτυξιακή δυσπλασία, η οστεονέκρωση κ.ά.

Αρθροπλαστική Ισχίου: Διαδικασία της Επέμβασης

Στην αρθροπλαστική ισχίου, οι κατεστραμμένες επιφάνειες των αρθρώσεων αντικαθίστανται με ειδικά υλικά, προκειμένου να προστατεύσουν τα οστά από την μεταξύ τους τριβή και να μειώσουν τον πόνο, αυξάνοντας την λειτουργικότητα του ισχίου.

Η αρθροπλαστική ισχίου γίνεται με γενική αναισθησία, ενώ η χειρουργική προσέγγιση θα καθοριστεί από τον ίδιο το χειρουργό και μπορεί να γίνει από το πλάγιο, το εμπρόσθιο ή το οπίσθιο τμήμα του ισχίου.

Αρθροπλαστική Ισχίου: Νεότερες εξελίξεις

Με την πάροδο των χρόνων, η αρθροπλαστική ισχίου έχει εξελιχθεί αρκετά, με αποτέλεσμα να χρειάζονται όλο και λιγότερο επεμβατικές τεχνικές για την αντικατάσταση των αρθρώσεων.

Πλέον, οι τομές είναι πολύ μικρότερες και δεν ξεπερνούν τα 10 εκατοστά σε μήκος, με αποτέλεσμα να μην αφήνουν σημάδια από τομές και ουλές στον ασθενή και επιπλέον, μειώνεται κατά πολύ ο χρόνος ανάρρωσης. Για να επιτευχθεί αυτό χρησιμοποιούνται πολύ εξειδικευμένα εργαλεία, σχεδιασμένα ειδικά για αυτή τη δουλειά.

Επιπλέον χρησιμοποιούνται πλέον προσθετικά υλικά, τα οποία είναι πολύ μικρότερα από τα συνηθισμένα, που  διασφαλίζουν  όμως τη συγκράτηση τους  κατά την εμφύτευσή τους. Το μικρό τους μέγεθος ωστόσο τα κάνει εύκολο να αντικατασταθούν αν χρειαστεί μελλοντικά.

Ο τύπος των προσθετικών υλικών που χρησιμοποιούνται για την αντικατάσταση των αρθρώσεων και την προστασία του οστού εξαρτάται από τις ανάγκες του εκάστοτε ασθενούς και του χειρουργού που αναλαμβάνει την εγχείρηση.

Έτσι, υπάρχει μια πληθώρα υλικών και συνδυασμών τους για την αντικατάσταση μίας βλάβης στο ισχίο, στα οποία περιλαμβάνονται επιφάνειες από μέταλλο με πλαστικό, κεραμικό με πλαστικό ή και μέταλλο με μέταλλο.

Για την επιλογή του κατάλληλου υλικού και τον καθορισμό της θεραπευτικής διαδικασίας, είναι σημαντικό να συζητήσετε με έναν εξειδικευμένο ορθοπαιδικό χειρουργό.